բերան չունենալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. խոսելու ընդունակ չլինել, խոսելում անճարակ լինել ◆ Այդ մարդը բերան չունի, երկու բառ չի կարողանամ կարգին խոսել։ ◆ Լեզու բերան չունեին, որ իրենց սիրտը բանային օտարներուն։ Վահե Հայկ ◆ Փարեն լեզու բերան չունի, ինքը իրեն կերթա։ Արամ Ղանալանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։