բնական օջախայնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bnɑkɑn ɔd͡ʒɑχɑjnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (անսբ․) բնության մեջ մի շարք վարակիչ հիվանդությունների էվոլուցիոն կերպով զարգացած օջախներ, որոնք գոյատևում են տվյալ հիվանդության հարուցչի մեկ կենդանուց մյուսին հետևողական փոխանցումների հետևանքով, սովորաբար արյունածուծ հոդվածոտանիների/տզեր, միջատներ/ միջնորդությամբ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Հենրիկ Բադեյան, Կենդանիների վարակիչ հիվանդություններին վերաբերող տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2003 — 218 էջ։