բնաղուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)•նա•ղուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. նույնն է՝ աղուն
  2. Խոտուրջուր, Սեբաստիա՝ ձմեռվա համար պատրաստված ալյուր կամ աղուն ◆ Բնաղուն չկա կենենք, ձմեռ մեր օխչար, տավար կը պահենք։ (Ձեռագիր) ◆ Ես աղա, դու աղա, մեր բնաղուն ո՞ր կաղա։ ՍԾ
  3. Մուշ, Ջավախք՝ (հզվդ․) զանազան մթերքների ձմեռվա պաշար ◆ Գավառներու մեջ կամբարեն իրենց ցորեն, բլղուր, ձավար և ամեն ինչ, ասոր կսեն բնաղուն։ (Ձեռագիր)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Շիրակ՝ բնաղուն անել - բնաղուն պատրաստել ◆ Աթոն հրամայում է, որ չուլ ու փալաս բերեն; աղունը փռեն չորացնելու, որ բնաղուն անեն։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
  2. բնաղուն տեսնել - ձմեռվա պաշար պատրաստել ◆ Մարթը կնկանը համար քիչըմ բնաղուն կտեսնի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. Սեբաստիա՝ բնաղոնը քալել - աշնանը ցորենը ջրաղաց տանել
  4. Սեբաստիա՝ բնաղոնի սկսել - երկար խոսակցություն սկսել, խոսքի թելը բանալ

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]