բնէություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բուն էություն ◆ Այդպիսին է ինքն իր դիմանկարներում՝ կամային, խառնվածքի հաստատակամությամբ, միաժամանակ փխրուն կանացի բնէությամբ։ «Ազգ»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։