բնության հատուկ պահպանվող տարածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bnutʰjɑn hɑtuk pɑhpɑnvɔʁ tɑˈɾɑt͡skʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (բնապ․) մակերևութային ու ստորգետնյա ջրերի, ընդերքի, ցամաքի և համապատասխան օդային տարածությունների օրենքով սահմանված կարգով առանձնացված հողամասեր և աոանձին բնական օբյեկտներ, որոնք բնապահպանական, գիտական, կրթական, առողջապահական, մշակութային, զբոսաշրջության, գեղագիտական արժեք են ներկայացնում և որոնց համար սահմանված է պահպանության հատուկ ռեժիմ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։