բոխի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɔˈχi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բո•խի 

Գոյական

1. Ղարաբաղ՝ կեչազգիների (հովանոցավորների) ընտանիքին պատկանող ծառ, ղաժի, բույս, որի ցողունները թթու են դնում ◆ Կանայք․․․ թթու դրած վարունգ ու բոխի էին մատուցում տղամարդկանց։ Սերո Խանզադյան ◆ Բոխը դուրս է գալիս լեռնոտ տեղեր։ Սահակ Ամատունի
2. նույնն է՝ բոխի իսկական

Հոմանիշներ

1. բողիկ, բող, բեխի, բամբոց, ձիասամիթ, բոխի իսկական
2. տե՛ս նշդարենի, նշդարի

Արտահայտություններ

1. բոխի իսկական - հովանոցավորների ընտանիքին պատկանող բանջարաբույս, ձիասամիթ

Բաղադրյալ բառեր
բոխենի բոխածաղիկ բոխնի

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ hornbeam գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ раб (ru) ‎(rab) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. Ղարաբաղ՝ անտառային ամուր բնափայտ ունեցող խոշոր ծառ ◆ Անիվի՝․․․ բոխի փայտից շինված ատամները խրվում էին չուգունի ատամների մեջ։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։