բոնձ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բոնձ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ կոտրված խեցեղեն ամանի վերևի մասը ◆ Վախենում էր, թե Աշտարակի մեջ իր անունը կոտրված կժի բոնձի պես պատին կդիպչի։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- բոնձ անել
- խեցեղեն ամանը կոտրել, փշրել ◆ Տվեց, կուժը բոնձ արեց: Սահակ Ամատունի
- (փխբ․) սպանել, մեռցնել ◆ Տվուց, բոնձ արեց: Տն
- բոնձ ըլնել
- կոտրվել, փշրվել, ջարդվել ◆ Ամանը ձեռքիցն ընկավ, բոնձ էլավ: Սահակ Ամատունի
- (փխբ․) գլխի վրա գալ, գունդ ու գլոր լինել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։