բռնատիրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•տի•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. բռնությամբ տիրել իշխանությանը կամ խլել ուրիշի իրավունքները
  2. բռնի կերպով տիրապետել, իրեն ենթարկել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բռնարկել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]