ուժով սպառնալ ◆ Նա կարծել էր, որ Դարբինը միայն մեծ-մեծ խոսել գիտի, բռունցքը թափ տալ։ Ստեփան Զորյան◆ Իրար հետ հին հաշիվ ունեցողներն էլ բղբղում էին ու իրար վրա բռունցք թափ տալի: Մաթևոս Դարբինյան
զայրույթը զեղել ◆ Անտոնենց նոքար Մուքելանց Անդրոն բռունցքը թափ տվեց դեպի անտառ ու ոտքի ելավ. «Ես քո...»: (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ Բնակիչները բռունց են թափահարել և գոռացել հեռացող տիեզերանավի հետևից։ Պերճ Զեյթունցյան