բռունցք թափ տալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ուժով սպառնալ ◆ Նա կարծել էր, որ Դարբինը միայն մեծ-մեծ խոսել գիտի, բռունցքը թափ տալ։ Ստեփան Զորյան ◆ Իրար հետ հին հաշիվ ունեցողներն էլ բղբղում էին ու իրար վրա բռունցք թափ տալի: Մաթևոս Դարբինյան
  2. զայրույթը զեղել ◆ Անտոնենց նոքար Մուքելանց Անդրոն բռունցքը թափ տվեց դեպի անտառ ու ոտքի ելավ. «Ես քո...»: (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ Բնակիչները բռունց են թափահարել և գոռացել հեռացող տիեզերանավի հետևից։ Պերճ Զեյթունցյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։