գաբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գաբ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * ghabh- ‎(«բռնել, վերցնել») արմատից, համեմատության համար՝ հին հնդկերեն` गभस्ति ‎(gabhasti, ««ձեռք, բազուկ»), լատիներեն` habeō ‎(«պահել, ունենալ»), habena ‎(«փոկ, սանձ»), gabati ‎(«բռնել»):

Գոյական

գաբ1[խմբագրել]

  1. կարթանման երկճյուղ փոքրիկ փայտ, որ կապում են թոկի մի ծայրին, իսկ մյուս ծայրը անց կացնելով կեռի միջով՝ բեռը պրկում
  2. ջրհորի պարանի կեռակտուց երկաթ
  3. Մուշ՝ խավարածիլ կոչվող թթվաշ բանջարի ներքևի տերևները ◆ Խավարածիլ․․․ ծանոթ յուր լիմոնահամ թթվությամբ, որի միայն թփերը կոչվում են գաբ։ Ահ
  4. Ակն՝ ճյուղ, որին փաթաթվում են ընձյուղները

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կանկիչ
  2. կոռ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  • գաբով ապուր - Զեյթուն՝ կերակուր, որ պատրաստում են գաբը մսի հետ եփելով

Գոյական


Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա գաբ ‎(gab, «կեռ, ունկ») բառի հետ։

գաբ2[խմբագրել]

  1. (բսբ․) հնդկացորենազգիների ընտանիքին պատկանող մետրաչափ բարձրությամբ թթվաշ բույս, որի ցողուններն ուտելի են, իսկ արմատներն օգտագործվում են բժշկության մեջ։ (Rheum)
  2. Ղարաբաղ՝ կանթանման երկճյուղ փոքր փայտ, որ կապում են թոկի մի ծայրին, իսկ մյուս ծայրը անցկացնելով՝ պոկում են բեռը
  3. Պարտիզակ՝ ջրհորի պարանի կեկռ ծայրով երկաթը, կեռ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խավարծիլ
  2. խաշնդեղ
  3. գաբծիլ

գաբ3[խմբագրել]

  1. Համշեն՝ կենդանու բերան, երախ ◆ Իսա բրդուճն նե ձգա շան գաբըն: (Մ․Հաճյան)
  2. Շիրակ՝ մեծախոս, մեծաբերան

գաբ4[խմբագրել]

  1. տե՛ս գափ¹

Աղբյուրներ[խմբագրել]