գաղութատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑʁutʰɑˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաղութատէր
վանկեր՝ գա•ղու•թա•տեր
Կազմություն[խմբագրել]
Արմատ՝ գաղութ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ տեր:
Գոյական
- գաղութ ունեցող (երկիր, պետություն) ◆ Կախյալ երկրների շահագործման վրա են հիմնված գաղութատեր կայսրությունները։ (Դասագիրք) ◆ Կապիտալիզմի դարաշրջանում խոշորագույն գաղութատեր տերություն դարձավ Մեծ Բրիտանիան։ (ՀՍՀ)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- գաղութակալ, գաղութարար
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։