գարբհա-գրիհա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɑɾbhɑ ɡɾiˈhɑ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հինդիերեն՝ garbha-griha

Բացատրություն

  1. (ճրտրպ․) հնդկական տաճարների սրբության սրբոցը, սրբարանը, ուր պահվում են կուռքերի արձանները, կամ նրանց աստվածության խորհրդանիշը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Խ․ Թորամանյան, Ճարտարապետական պատկերազարդ բառարան, Երևան, «Անահիտ», 2007 — 276 էջ։