գետինը մտնես

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. անիծական-նախատական խոսք է ◆ «Գետինը մտնես․․․ գրողը տանի քեզ չար սատանա․․․ պատանդ [պատանըդ] կարեմ․․․ անիծված»։ (Րաֆֆի) ◆ — Ախ, Միջո, Միջո, հարամ իմ կաթը, էդ պոյըդ [բոյդ] առնես ու գետին մտնես, տնավեր Միջո։ Համ ◆ — Քիզ համա հո հաշա ու՛տիլը [«առածն ուրանալ»] հիշտ է․․․ Ա՛յ գե՜նիդը մտնիս քու էտ պատվական շուրերովտ։ ◆ Տափը մտնես, էս ու՞ր ես։ ◆ — Եկան էս փառավոր միրիքիս ծերը կտրեցին թողին։ Գետինը մտնեք դուք, գետինը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ — Կորի՜, չերևաս աչքիս մյուս անգամ, / Գետինը մտնի երկար հասակըդ։ Հովհաննես Թումանյան
  2. «անիծական» (փղքշ․) արտահայտություն է ◆ — Այ, գետինը մտնես դու, էս ի՞նչ լավ արիր, որ եկար։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։