գերահամբավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɛɾɑhɑmˈbɑv]
վանկեր՝ գե•րա•համ•բավ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) գերազանց համբավ ունեցող ◆ Եվ քե՛զ, Մեսրոպդ, փա՜ռք, Որ պահեցիր դու մեզ գրով գերհամբավ։ Լյուդվիգ Դուրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։