Հայերեն

վանկեր՝ գըժտ•վել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

վիճել, ընդհարվել, կռվել, գժտել, գզվռտել, քենոտել, քեն անել մեկի հետ, տարաձայնություն (խսկց․) (ժղ․)
երկպառակվել, երկպառակտվել, անմիաբանել, փեռեկվել ջուրը խառնվել, երկուսի մեջ սև կատու անցնել, երկուսի ջեւրը մի առվով չգնալ (արևմտհ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ quarrel, argue, fight գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ссориться (ru) ‎(ssoritʹsja), поссориться (ru) ‎(possoritʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։