գիտակցության ոլորտի անձկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡitɑkt͡sʰutʰjɑn ɔlɔɾti ɑnd͡zkutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) գիտակցության ոլորտի այն առաձնահատկությունը, որի շնորհիվ մարդը միաժամանակ կարող է գիտակցել շրջապատող իրադրության կամ իր նախկին փորձի ու ներկա ապրումների միայն մի փոքրիկ մասը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։