Jump to content

գիտկան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գիտ•նա•կան 

  1. Թբիլիսի, Վան՝ հմուտ, տեղյակ, գիտուն ◆ Գիտկան կնանիք, դեղ տալուց հոգնել էին։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Դու գիտնակ մարդ ես,-- դիմեց ինձ,- գրքերդ մեկ բաց, գրքե տեսնենք։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Էլի գիտնավորներին գերի, մելնի անգետին սիրելի։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։