Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɡlɡlɑl]Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գլ(ը)լ•գ(ը)•լալ

Ստուգաբանություն

Բնաձայնական կրկնավոր կազմություն՝ ամենայն հավանականությամբ, հնդեվրոպական * ghel- «կանչել, ճչալ» բնաձայնական արմատից անկախ։

Բայ

գլգլոց հանել՝ արձակել
լալով առատորեն արտասուք թափել
(փխբ․) կարկաչել, խոխոջել, հնչել
խոխոջալով հոսել ◆ Ախպուրի պես ջուրը կգլգլա։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ջուրք խոխոջելով, գլգլալով կանցնին։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Գլգլեր մեջ կժերուն, յար գյուլում։ Խաչիկ Դաշտենց
ձայն հանելով պտտվել՝ անիվի մասին ◆ Սելը գլգլալեն գնում էր։ Սահակ Ամատունի
բարձրաձայն ծիծաղել ◆ Ի՞նչ կգլգլաս: (Հրաչյա Աճառյան)
Մալաթիա՝ եռալը (կնջեռի մասին)

Հոմանիշներ

կլկլալ
տե՛ս խոխոջել

Արտահայտություններ

փարչ գլգլա, օճախտ ճլճլա, օրոցքտ ճլվլա, աղբուրտ չռչռա - Սեբաստիա՝ (օրհնություն) երջանիկ լինես, շարունակ ուրախության, առատության մեջ լինես

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ булькать (ru) ‎(bulʹkatʹ), булькнуть (ru) ‎(bulʹknutʹ), журчать (ru) ‎(žurčatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

գլգլալ 2

Կեսարիա, Մարզվան, Էվերիկ, Կարին, Խարբերդ, Ամասիա՝ զառամել, ծերանալ ◆ Մեկ էլ տեսնեմ՝ մեկ գլգլած հալիվորըմ դագինակը ձեռքը... դողդողալով շենլիկի միջեն անցավ, գնաց խորանը։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։