Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•գիր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեծատառ, գլխատառ
գլխի՝ մասի վերնագիր
(փխբ․) մեծատառով գրվող, հատուկ, իդիալական
Թբիլիսի՝ ապահարզանի իրավունք, ամուսնալուծության թուղթ ◆ Տիկնոջը գլխագիր տալը բացառապես կախված է միմիայն իր ամուսնու կամքից։ (Գարեգին Սևունց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։