գշտուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)շ•տուն 

  1. Վան՝ մազեղեն քուրձ կամ մորթի հագած մոնթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։