գութ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡutʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գութ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * ghōdh-to-` * ghedh «միավորվել, սերտ կապված լինել, իրարա հարմարվել» արմատից. հմմտ. գոթերեն gōrs, հին անգլերեն gōd, հին վերին գերմաներեն guot, գերմաներեն gut «հարմար, լավ», հին սլավոներեն ugožditi «սիրաշահել, դուր գալ» ռուսերեն выгода «օգուտ» և այլն։

Գոյական

1. կարեկցության զգացմունք, խիղճ

Հոմանիշներ

1. կարեկցանք, կարեկցություն, խիղճ, խղճահարություն, խղճմտություն, խղճմտանք, արգահատություն, արգահատանք, գթաշարժություն, մեղք
2. գորով, գորովանք, խանդաղտանք, խանդաղատություն, գուրգուրանք, սեր, կարեկցություն, կարեկցանք, գթություն, գթասրտություն, գթառատություն, գթասիրություն, գորովասիրություն, աղապատանք (գրք․)

Արտահայտություններ

1. գութ անել - գթալ
2. գութ(ը) շարժել - գութ առաջացնել, հարուցել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mercy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ милосердие (ru) ‎(miloserdije), жалость (ru) ‎(žalostʹ), сострадание (ru) ‎(sostradanije), сочувствие (ru) ‎(sočuvstvije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։