գունային լսողություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡunɑjin lsɔʁutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) սինեսթեզիայի տեսակներից մեկը, որի դեպքում գույներն ընկալելիս մարդը նաև լսողական զգացողություններ է ունենում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։