գռստուգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)•ռ(ը)ս•տուգ 

  1. Համշեն՝ նիհար, անյուղ ◆ Իդա գռստուգ միսը գայնա տա մոմը ուդիլ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։