գրաթաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրադ․) մարդ, որը իր գրքերը պահում, մեռցնում է և չի տալիս ուրիշներին օգտագործելու կամ կարդալու

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։