գրավել
Հայերեն
Բայ
- ՄՀԱ՝ [ɡɾɑˈvɛl]
վանկեր՝ գ(ը)•րա•վել
- իր տիրապետության տակ գցել, տիրել, տիրանալ ◆ Ոչ ոքի թույլ չենք տա մեր հայրենիքի մի թիզ հողը գրավել:
- պետականացնել, բռնագրավել ◆ Հանցագործի գույքը գրավեցին
- զբաղեցնել, բռնել ◆ Հայաստանը գրավում է 29, 8 հազար քառակուսի կիլոմոտր տարածություն:
- բռնել, շահել ◆ Մեր մարմնամարզիկները գրավեցին առաջին տեղը
- հրապուրել, իր կողմը քաշել ◆ Նա այս աղջկան գրավել է:
- վարել, զբաղեցնել (պաշտոն) ◆ Քարտուղարի վարիչի պաշտոն գրավել
- տեղ զբաղեցնել, տեղ բռնել, տեղավորվել ◆ Հանդիսականները գրավեցին իրենց տեղերը:
- ընկած լինել, գտնվել, տարածվել ◆ Քաղաքը գրավում է գետի առաջկողմյան հովիտը:
- իր կողմը դարձնել, ձեռք բերել, վայելել (վստահություն, համակրանք և այլն)
- որևէ բանով հափշտակել, բուռն հետաքրքրություն առաջացնել ◆ Անսովոր տեսարանը գրավեց նրա ուշադրությունը:
- համակել, տիրել, պատել ◆ Ցուցմունքը գրավեց նրան: (փխբ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տիրանալ, տիրել, սեփականել, սեփականացնել, նվաճել, հափշտակել, բռնագրավել
- առնել, բռնել, պատել, համակել, կոխել (մութը, խավարը և այլն)
- դյութել, հմայել, հրապուրել, կախարդել, առինքնել, թովել, գերել, զգլխել, դուր գալ, խելքից հանել, խելքահան անել (հնց․)
- կաշառել
- հետաքրքրվել
- ներգրավել, ներքաշել
- տեղավորվել, զբաղեցնել, տեղ բռնել, տեղ գրավել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։