գցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ գ(ը)•ցել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. նետել, շպրտել ◆ Ամեն ծառի քար չեն գցի:
  2. նետելով հասցնել, որոշ տարածությամբ մի բան նետել ◆ Քարը գետի մի ափից մյուսն է գցում:
  3. վայր ձգել, ձեռքից մի բան բաց թողնել (բռնած իրը), թողնել որ ընկնի, բաց թողնել ◆ Բաժակը ձեռքից գցեց:
  4. մի տեղ ձգել՝ նետել՝ դնել ◆ Բանտի թակարդի մեջ գցել:
  5. հարուցել, պատճառել ◆ Թշնամություն՝ խռովություն՝ կռիվ գցել:
  6. տարածել, ծավալել ◆ Չորս կողմը խորովածի հոտ են գցել:
  7. արձակել, աճեցնել ◆ Բողբոջ՝ կոկոն գցել:
  8. բացել, փռել ◆ Սփռոց՝ անկողին գցել:
  9. վրան քաշել՝ ձգել՝ փռել ◆ Վերարկուն ուսերին գցեց:
  10. դնել, զետեղել, ձգել ◆ Գետի վրայով գերան Էին գցել անցնելու համար։ Պատուհանի ապակիները գցել:
  11. տնկել ◆ Այգի գցել:
  12. տապալել, գետին գլորել ◆ Երիտասարդը հակառակորդին գցեց:
  13. հետաձգել, ձգձգել ◆ Այսօրվա գործը վաղվան չեն գցի:
  14. խանգարել մի բան անելու, մի բանից ետ պահել ◆ Գործից՝ աշխատանքից գցել:
  15. հագցնել, անց կացնել մի բանի վրա, մի բանի շուրջը փաթաթել, մի բանի վրա օղակաձև կապել ◆ Թոկը վիզը գցեց։ Մանյակը պարանոցին գցեց:
  16. ագուցանել, դնել ◆ Բահին կոթ գցիր:
  17. դուրս եկած՝ խախտված՝ մասը իր տեղը բերել՝ հագցնել ◆ Դուրս ընկած ձեռքը գցեցին:
  18. մեկնել, հասցնելով բռնել՝ շոշափել՝ խփել ◆ Ձեռքը գցեց ծխախոտին ու դեն շպրտեց։ Ոտքը գցեց աթոռին ու մի կուղմ հրեց։
  19. ուղղել (հայացքի՝ աչքի մասին) ◆ Սպառնալից հայացքը գցեց հանդուգն գերու վրա։
  20. նման լինել, քաշել մեկին ◆ Երեխան մորն է գցել:
  21. կառուցելով՝ երկարությամբ ձգել, շինել, կառուցել ◆ Փոդոց՝ ճանապարհ՝ կամուրջ՝ թունել գցել:
  22. (նորբ․) (փխբ․) (խսկց․) վնասել, խաբել, նյութական վնաս պատճառել ծախսի տակ գցել ◆ Նրան այսօր լավ գցեցին: ◆ ՀՀ կառավարությունը գցել է արդյունաբերողներին ◆ Սրանցից ով փորձեց մյուսին «գցել», երկիրն է տուժելու
  23. պաշտոնանկ անել, պաշտոնից՝ դիրքից գցել ◆ Դիրեկտորին գցեցին:
  24. (ժղ․) խմել, կոնծել ◆ Նա գրպանից հանեց Քարահունջի օղու շիշը..., Նստիր, մի քիչ գցենք: Սերո Խանզադյան
  25. (ժղ․) արձակել, կրակել ◆ էլ չեմ դուրս գալ ես խոր գերեզմանից, էլ չեմ գցիլ իմ հին հրացանից Վահրամ Մավյան
  26. մեկի վրա բարդել ◆ Պետք չէ ամեն ինչ գցել վանականի վրա (Կ. Ռյուկման)
  27. կազմում Է բազմաթիվ հարադրական բայեր գոյականների հետ
    1. սկսել, մի բան անել նշանակությամբ (օրինակ՝ լացը գցել, ժնգժնգոցը գցել և այլն),
    2. առաջացնել նշանակությամբ (օրինակ՝ աղմուկ գցել, իրարանցում գցել և այլն)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նետել, ձգել, (արհմրհ․) շպրտել, արկանել (գվռ․) պալանդրկել, հոլտել, հոնտել, դեն գցել
  2. ձգել (արհմրհ․), (գվռ․) իցկել, թալել, լորտել, վայր ձգել, գահավեժ անել, ցած գցել, բաց թողնել
  3. դնել, նետել, ձգել (արհմրհ․)
  4. հարուցել, պատճառել
  5. բացել, փռել
  6. դնել, զետեղել, ձգել
  7. տնկել, հիմնադրել
  8. խանգարել, հետ գցել
  9. հագցնել, կապել, փաթաթել, անցկացնել
  10. ագուցել, ագուցանել, դնել
  11. մեկնել, հասցնել, ձգել
  12. ուղղել
  13. կառուցել, շինել, հիմնել
  14. բարդել
  15. պաշտոնակել
  16. նմանվել, քաշել (ժղ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]


Աղբյուրներ[խմբագրել]