դահուկուղյան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑhukuʁˈjɑn]
վանկեր՝ դա•հու•կուղ•յան
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․)դահուկներով սահելու ուղի, վայր ◆ «Դահուկուղյակ» Հայաստանի ֆիզկուլտուրնիկ (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։