Jump to content

դաշոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դա•շոն 

  1. Խարբերդ, Բալու, Տարենտե, Ակն, Կարին, Մալաթիա՝ պղնձե կլայեկած աման, տակը բոլորոին հարթ, հարթ ու բոլորակ, մի թզաչափ բարձր, որի մեջ խմոր են հունցում, լվացք են անում և այլն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։