դաշոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դա•շոն
- Խարբերդ, Բալու, Տարենտե, Ակն, Կարին, Մալաթիա՝ պղնձե կլայեկած աման, տակը բոլորոին հարթ, հարթ ու բոլորակ, մի թզաչափ բարձր, որի մեջ խմոր են հունցում, լվացք են անում և այլն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։