դառնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դառնութիւն

վանկեր՝ դառ•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. դառն լինելը
  2. դառն համ
  3. (փխբ․) ցավ, վիշտ, տխրություն ◆ Այդտեղ են առաջին անգամ որբությունըմ դառնությունն ու չքնավորությունը մեջ բանաստեղծի օրերն օորորել։ (Վահան Տերյան) ◆ Այնուհետև խեղճ կինը խոր տխրության և արտասուքի մեջ ընկմված երկրային բոլոր դառնության ճաշակն առավ։ (Ղազարոս Աղայան)
  4. (փխբ․) թշվառություն ◆ Մեերը, ստ երևույթին, սիգարի դառնությունից … դեմքը ծամածռեց։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Քանի ծնողներից, եղբայրներից ու քրոջից հեռու էր, Սմբատը կարողանում էր իր կյանքի դառնությունները մի կերպ մարսել։ (Շիրվանզադե) ◆ Հայոց այրուձին Ապար աշխարհում, Հազկերտի զորաբանակում անհնարին դառնություններ կրեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  5. (փխբ․) զայրույթ ◆ Բերանում դառնություն զգաց։ Ստեփան Զորյան ◆ Զայրույթի, դառնության և կատաղության նոպան սկսվեց դեռ իր զավակները ներս չմտած։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Երանի թե երբեք էլ այդ վիշտը չզգաք, այդ դառնությունը չճաշակեք։ (Մուրացան) ◆ Ինձ թվում է, թե սիրտս չի խաբել ինձ, որ եկել եմ ձեզ մոտ, իբրև եղբոր մոտ, որի առաջ կարող եմ թափել սրտիս բոլոր դառնությունը: (Նար-Դոս) ◆ Ամեն անգամ միակ եղբոր՝ Տիգրանի անունը լսելիս Վարսենիկի սիրտը դառնությամբ էր լցվում։ (Գարեգին Սևունց)
  6. (փխբ․) տանջանք ◆ Բայց դո՛ւ, միայն դո՛ւ, ազնիվ Սամվել, քաղցրացնում էիր իմ կյանքի դառնությունը և փարատում էիր դժբախտ օտարուհու տխրությունը։ (Րաֆֆի) ◆ Նեսոն լցված է գյուղական չարքաշ կյանքի դառնություններով: ◆ Կարծես այս էր պակաս Սմբատի դառնության բաժակը լրացնելու համար։ (Շիրվանզադե) ◆ Բա՛ց արա իմ շղթաները, Վահա՛ն, ես այս րոպեիս կգնամ, եթե նա է, իմ սրտի բոլոր դառնությունը կթափեմ նրա վրա։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. լեղիություն, դառնահամություն
  2. տե՛ս կծվություն
  3. տե՛ս տանջանք
  4. տե՛ս թշվառություն
  5. տե՛ս վիշտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. դառնության բաժակը լցնել՝ լրացնել - այլևս չկարողանալ տանել վիշտը՝ դառնությունը
  2. դառնություն(ներ) կրել - տանջվել, չարչարվել, փորձությունների ենթարկվել
  3. դառնությունը ճաշակել, դառնության ճաշակն առնել - դառնությունը՝ վիշտը՝ ցավը՝ դժբախտությունը իր վրա կրել, տանջվել, չարչարվել, տառապել
  4. սրտի դառնությունը թափել - բարկանալ, զայրանալ, բարկությունը՝ զայրույթն արտահայտել
    1. սրտում եղած վիշտն արտահայտել
  5. սիրտը դառնությամբ լցվել - վշտանալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]