Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•սըն•կեր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեկի հետ սովորող, սովորած ◆ Մենք առույգ ու ժիր գեղջուկ մանուկներ, երեք դասընկեր… Զիլ, ուժեղ ձայնով նըրանց սըպասում-Տաղ էինք ասում Հովհաննես Թումանյան

դասակից, դասարանակից, դասարանցի, դպրոցընկեր, դպրոցակից, աշակերտակից, ուսումնակից, ընթերցակից

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ schoolmate, schoolfellow, classmate, classfellow գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ школьный товарищ (ru) ‎(školʹnyj tovarišč), однокашник (ru) ‎(odnokašnik), одноклассник (ru) ‎(odnoklassnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։