դատապտույտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դա•տա•պ(ը)•տույտ 

Գոյական


  1. (նորբ․) դատական գործընթացի կրկնություն, անարդյունավետ գործունեություն ◆ Դատապտույտ կամ աքիլլեսյան գարշապար։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]