դափասիրուք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դա•փա•սի•րուք
- Նոր Ջուղա՝ լայն, տափակ ու անփույթ թողնված միրուք ◆ Տեսեք, էդ դափամիրուք պառավ մարդը տնգտնգալեն գալիս է։ ՎՏԱ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։