դեմքից կաթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (հզվդ․) այսինչ զգացումով համակված լինել ◆ Դեմքից կաթում են բարություն ու հոգս: «Գրական թերթ» ◆ Երբեմն կծկվում էր դեմքը, երբեմն ժպտում էր արհամարհանքով և մաղձ էր կաթում դեմքից: (Ակսել Բակունց) ◆ Եվ բարություն է կաթկըթում անվերջ / Իմ դեմքից, / նաև հագուստի՜ց անգամ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։