դիսիդենտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դի•սի•դենտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< диссидент < լատ․ dissidens (dissidentis) չհամաձայնվող, հակասող

Գոյական

  1. (քղք․) այլախոհ՝ այլ երպ մտածող անձ
  2. (կրոն․) քրիստոնեական դավանանքների պատկանող անձինք, որոնք չեն ընդունում տիրապետող եկեղեցու հեղինակությունը, նրա դավանաբանության որոշ դրույթները, քաղաքականությունը և ժամերգության պրակտիկան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։