դիսկոտեկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [diskɔtɛˈkɑ]
վանկեր՝ դիս•կո•տե•կա
Գոյական
- ձայնադրան, ձայնապնակների հավաքածու ◆ Երիտասարդական պալատն ունի պսակադրության նիստերի դահլիճներ, դիսկոտեկա, որի սրտում երիտասարդները կարող են լսել իրրենց սիրած երաժշտությունը, պարել, ուրախանալ։ (Մամուլ)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։