դիրքապահ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դիր•քա•պահ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. դիրքերը պահպանող՝ պաշտպանող (զինվոր, ջոկատ և այլն) ◆ Համարյա ամեն իրիկուն դիրքապահներ էին շրջում գյուղի չորս կողմը։ (Ակսել Բակունց)

Ածական

  1. դիրք պահող - ◆ Ոչ դիրք էր մնացել, ոչ դիրքապահ զորք։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]