Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւրագնաց

վանկեր՝ դյու•րա•գ(ը)•նաց

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հեշտ գնալու, որտեղով գնալը հեշտ է ◆ Այդ վերելքը, որ դյուրագնաց էր, սկսում էր գետաձողից և աստիճանաբար բարձրանում մինչև քաղաքի հարավային սահմանը։ (Մուրացան)
հեշտությամբ վարվող` քշվող
(փխբ․) թեթև` սահուն ընթացք ունեցող

Բաղադրյալ բառեր
դյուրագնացություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։