Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ եղանակաւոր

վանկեր՝ ե•ղա•նա•կա•վոր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

եղանակ ունեցող, երաժշտական
երգային, երգեցիկ երգին հատուկ
(քրկն․) եղանակ ունեցող ◆ Բոլորը, հետևելով ուսուցչին սկսեցին միասին բարձր և եղանակավոր ձայնով երգել։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր
եղանակավորել եղանակավորում եղանակավորող եղանակավորվել եղանակավորություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։