եղերաշունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛʁɛɾɑˈʃunt͡ʃʰ]
վանկեր՝ ե•ղե•րա•շունչ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) եղերական շունչ ունեցող, դժբախտ, ողբերգական, ողբալի ◆ Երկրաշարժը գիտեր, որ հայհայը իր քաշայինն է նրա համար ըմբշամարտել... քար ու քռա եղերաշունչ գորգի վրա։ (Արփիար Արփիարյան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։