երբ Աստված իր մոտ կանչի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. երբ մեռնի ◆ Ճգնում է միտքը աղոթքի տված, Անհաղորդ երկրի վայելքին ունայն, Մինչև որ յուր կըկանչե մոտ Աստված։ Հովհաննես Թումանյան ◆ «Բայց եթե անզոր Տերը մինչև երեխաների անչափահաս դառնալը նրան իր մոտ կանչի, ես կամենում եմ, որ նրանց խնամատարը գեներալ Ռիլեևը լինի»։ «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ -Ու երբ Տերը մեզ իր քով կանչե (խաչակնքեց), հավատքով ու քաջությամբ պիտի մեռնինք։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ -Աստված ինձ կանչում է իր երկնային տունը․․․։ Ահա ես հրաժեշտ եմ տալիս ցավերով ծանրացած այս աշղարհին։ (Սովետական Հայաստան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։