Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երգիծաբանութիւն

վանկեր՝ եր•գի•ծա•բա•նու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

արվեստի կամ գրականության ստեղծագործություն, որի մեջ սուր, կծու ծաղրի են ենթարկվում ու մերկացվում իրականության բացասական կողմերը
երգիծական ստեղծագործությունների ամբողջությունը որպես արվեսի և գրականության որևէ ճյուղի բնագավառ
տե՛ս երգիծանք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ satire գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сатира (ru) ‎(satira) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։