երերակայուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɛɾɑkɑˈjun]
վանկեր՝ ե•րե•րա•կա•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) երկրակեղևի երերման՝ ցնցման նկատմամամբ կայունություն ցուցաերող (սեյսմակայուն) ◆ Գուցե թե ընտիրնհայերենով էին խոսել այն մասնագետները, ովքեր թեյավճարի հոգեբանությամբ խարխլում էին ժողովրդի կեցության հիմքերը՝ շահագործելով Սևանա լիճը, կառուցապատելով ոչ երերակայուն տարածքները։ Երեկոյան Երևան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։