երկամարտիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑmɑɾˈtik]
վանկեր՝ եր•կա•մար•տիկ
Գոյական
- երկամարտով՝ միանգամից մարզական երկու ձևով զբաղվող մարզիկ ◆ Երկամարտիկների մրցավեճում հաղթեց Գորիկի քաղաքի ներկայացուցիչը։ ԵԵ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։