շատախոս,լեզուն չզսպող, դիմադարձող, մեծխոսիկ։ ◆ - Եթե դու՛, Մեսրոպ, քո երկար լեզվի չափը քո կարճ հասակին հավասարեցնեիր, ավելի քաղաքավարի կլիներ։ (Րաֆֆի)◆ - Լեզուն երկար է երևում... կոպիտ է մեծացել (Նար-Դոս)◆ - Երկար լեզվի առաքինությունը չէ՛ տվեր Աստված ինծի...: Այդ կողմե ո՞վ կրնա միցիլ քեզի հետ։ Լևոն Շանթ◆ Ժամանակից ժամանակ Աշխենը քաղցրանում է. չես հասկանում ուր է պահում երկար լեզուն։(Հրանտ Մաթևոսյան)◆ (Հարսնացուն) համ ուներ ու խպնիլ ամաչել գիտնար։ Որուն լեզուն ըլլար քաղցր, բայց երբեք երկար: Հակոբ Օշական◆ Իրենից երկու թիզ լեզուները ձգած, թափորով անցք կ’ընեին իր պատուհանին ներքև են։ (Նար-Դոս)◆ «- Էդ ու՞մ վրա մեծաբար/ Ղռվռացիք դուք ձեր միջում՝/ Լեզուներդ գազ ու գերան.-/ Դուք թաթերի՞ն չեք ճանաչում»։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ - Ա դե,- հանկարծ բողոքեց Սիմոնը,- լեզուն երկու մետր է։(Հրանտ Մաթևոսյան)
