երկբարբառ
Բաժիններ
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Վանկեր՝ երկ•բար•բառ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- երկու ձայնավորի կամ մեկ ձայնավորի և մեկ ձայնորդի կապակցություն մեկ վանկի մեջ, որի հետևանքով նրանցից մեկը զրկվում է վանկարար դերից և լիահնչությունից
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- երկձայն, երկձայնավոր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։