(արևմտհ․) մեծ՝ կործանարար աղետ պայթել ◆Երկինքը փուլ չեկավ, և ինք շարունակեց ապրիլ։ Գևորգ Աճեմյան◆Նա ժամանակին երդվել էր աստծուն, որ եթե աշխարհն էլ կործանվեր, երկինքն էլ փուլ գար, ու թեկուզ մի հոգի մնար երկրի երեսին, միևնույն է, գտնելու էր նրան։ Պերճ Զեյթունցյան◆Լիբանանցին տեղեն չի շարժիր, նույնիսկ եթե երկինքը փուլ գա։ «Զարթոնք»◆«Ի՞նչու երկինքը չէ փուլ գալիս ու մեզ տակովը չէ անում․․․ այդ ի՞նչ կյանք է։ (Րաֆֆի)◆Երկինքը փլավ հայության վրա և արյունի հեղեղ մը առավ տարավ հայ ժողովրդին կեսը, մեկ գիշերվա մեջ։ Անդրանիկ Ծառուկյան◆Երկինքը ինչո՞ւ չէր փլեր արևն ինչո՞ւ չէր խավարեր։ Համաստեղ
