Jump to content

երկինքը փուլ գալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) մեծ՝ կործանարար աղետ պայթել ◆ Երկինքը փուլ չեկավ, և ինք շարունակեց ապրիլ։ Գևորգ Աճեմյան ◆ Նա ժամանակին երդվել էր աստծուն, որ եթե աշխարհն էլ կործանվեր, երկինքն էլ փուլ գար, ու թեկուզ մի հոգի մնար երկրի երեսին, միևնույն է, գտնելու էր նրան։ Պերճ Զեյթունցյան ◆ Լիբանանցին տեղեն չի շարժիր, նույնիսկ եթե երկինքը փուլ գա։ «Զարթոնք» ◆ «Ի՞նչու երկինքը չէ փուլ գալիս ու մեզ տակովը չէ անում․․․ այդ ի՞նչ կյանք է։ (Րաֆֆի) ◆ Երկինքը փլավ հայության վրա և արյունի հեղեղ մը առավ տարավ հայ ժողովրդին կեսը, մեկ գիշերվա մեջ։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Երկինքը ինչո՞ւ չէր փլեր արևն ինչո՞ւ չէր խավարեր։ Համաստեղ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։