Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկճիւղանի

վանկեր՝ երկ•ճյու•ղա•նի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

երկու ճյուղ ունեցող, երկու ճյուղի բաժանված ◆ Երկճյուղ ընկուզենու փչակում դարսված չոր խոտի բուրմունքը թեթեվացրել էր օդը։ Սերո Խանզադյան
երկու ճյուղ՝ մատ ունեցող ◆ Սեղանի դրած երկճյուղ աշտանակի բոցը թրթռաց։ Սերո Խանզադյան ◆ Ես նստեցի… ու սկսեցի դիտել դատաստանի երկճուղյան այդ սրահը։ (Վահրամ Փափազյան) ◆ Կապույտի մեջ պարզ գծագրվում էր նրա երկճյուղանի գագաթը։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ (Քրամապետը) երկճյուղ ու երկային թագը գլխին դրած և գավազանը ձեռքին դուրս եկավ ուռած ու փքված, ժողովուրդը ճանապարհ բաց արավ։ (Ղազարոս Աղայան)
երկկերպ, երկտեսակ ◆ Այս երկճուղանի անբախտությունը վիճակվում է մեզ հենց աշխարհ գալիս։ ՈւՇ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։