զարդաբըռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զար•դա•բըռ•• 

  1. Վան, Պապեն՝ դեղին ներկող մի տեսակ բույս
  2. դեղին դեմք, երես

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։