զարթեցնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑɾtʰɛt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զար•թեց•նել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- ներգործական և պարբերական բայ ◆ Հուսիկը ճրագը ձեռին ներս մտավ, զարթեցրեց Սամվելին։ (Րաֆֆի)
- զարթնել-ի կրավորական և չեզոք ◆ Այդ պարոնները… միայն արհամարանք կարող են զարթեցնել։ (Վահան Տերյան)
- զարթնել տալ, արթնացնել ◆ Խոսքերը․․․․ նրա մեջ մի խորին ակնածություն է համակրանք էին զարթեցնում: (Մուրացան)
- գիտակցել տալ, աչքերը բացել մեկին ◆ Այդ ձայնը կարկաչեց իմ ականջին, զարթեցրեց իմ մեջ կինը։ (Վահան Թոթովենց)
- վերականգնել, հարուցել (հիշողություն, զգացմունք և այլն) ◆ Նրանք նույնպես զգույշ էին ոտիկները դնում քնած երկրի վրա, կարծես վախենում էին զարթեցնել նրան։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- առաջացնել (ցանկություն, փափագ և այլն) ◆ Արևը զարթեցրեց դաշտում նոր բուրումներ։ (Վահան Թոթովենց)
- մղում տալ, հրահրել ◆ Ինչպես արմատից չորացած մի տունկ, որին չի կարող զարթեցնել ոչ մի գարուն։ՎԹ
- զարթոնք ապրել տալ, վերակենդանացնել ◆ Չոր ծառին չի զարթնեցնի ոչ մի գարուն։
- ուշագնացությունից սթափեցնել, ուշքի բերել
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։