զարնիշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զար•նիշ
- Թբիլիսի, Կարին, Շիրակ՝
- ոսկե թելով նախշած, ոսկեհուռ, ոսկեզարդ
- շատ գեղեցիկ, սքանչելի ◆ Թերթերուկիտ մազին՝ զար, օսկու զարնիշ։ ◆ Ունքիրըտ ղալամով քաշած, էրեսըտ զարնշան է։ Ս֊Ն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։